Belalı Tanık - The Hitman's Bodyguard (2017)

Yönetmen: Patrick Hughes

Yıldızlar:  Ryan Reynolds, Samuel L. Jackson, Gary Oldman

Bence: Ryan Reynolds’un ve Samuel L. Jackson’ın yarattıkları (ya da sundukları) umumi karakterlerini (public persona) seviyorsanız; bu, filmle ilişkiniz için büyük bir adım. Hazırcevap ve nükteli Reynolds ile dakikada 5 kere “motherfucker” diyebilen, naif  bilgeliğini konuşturmadan önce 32 diş kahkaha atan Jackson iyi bir kimya yakalamışlar ve beklenen tonda, eğlenceli sahneler ortaya çıkmış; özellikle diyalogları eğlenceli. Filmdeki CGI’ı ( Bilgisayarla Üretilmiş Görsel) az kullanma uğraşı da takdire şayan. Belalı Tanık'ın esas çelişkisi, planlı ve hesaplı bir kanunsuz ile  içgüdüsel davranan diğer bir kanunsuz beraber iş yaparken tatlı tatlı sürtüşmeleri üzerine kurulmuş. Ton tutarsızlığı  filmin en önemli yarası; izleyici bir sahnede kıç esprisine maruz kalıp, 15 saniye sonra filtresi kararan ekranda çocuk katline şahit yazılıyor. Burada gereksiz olan ton, ciddi ve karanlık olan ve bu fazla tonlu olma hali filmin biraz dağılmasına da neden olmuş... Bir macera filmleri klasiği olarak, figüranlara yönelen kurşunlarda isabet oranı çok yüksekken, esas oğlanlar kendi aralarında kurşun alışverişine kalktıklarında birer stormtrooper’a dönüşüyorlar. Bir başka macera filmi klişesi olarak sayılabilecek yüzeysel işlenen zayıf felsefi damarlardan Belalı Tanık’ta da var; “hayat biz onu planlarken başımıza gelenlerdir”, “Kötüleri öldüren seri katil mi kötü yoksa kötüleri ölümden koruyan mı?” gibi… Bir de yeni bir "bitsin" kampanyam var : #90kiloadamlarakafaatan45kilolukkadınlarbitsin 1saat58dakika (dağınıklığından gereksiz uzamış , bir 20 dakika kısa olabilirdi) 

Puan:

Bonus: