Beni Adınla Çağır - Call Me By Your Name (2017)
Yönetmen: Luca Guadagnino
Yıldızlar: Armie Hammer, Timothée Chalamet, Michael Stuhlbarg
Ödüller: En İyi Film ve En İyi Erkek Oyuncu dahil 4 Oscar Ödülü Adayı
Bence: Vasata karşı bir ayaklanma… Kendi yetersizliklerini örtmek için vasatın egemenliğine sığınan güruhun korkuları ve vasatın egemenliğinden beslenenlerin varoluşsal hale gelmiş kavgaları üzerinden dayatılanlara bir itiraz... Üzerinde “böyle olmalıdır” yazan sopalara karşı, hiddet içermeyen yumuşak başlı bir başkaldırı. Bitmeyen "tektipleşmenin muteberliği" telkininin ahlaki zeminini kurutan bir nefes… Bu haliyle Beni Adınla Çağır, en etkili olabileceği topraklardan birine tam zamanında gelmiş.
1980’lerde “Kuzey İtalya kırsalında bir yerlerde” Amerikalı-Fransız bir ailenin Greko-Roman kültürü profesörü babasının her yıl bölgedeki çalışmalarına bir doktora öğrencisini staja çağırıp, evinde misafir eder. O senenin istekli, akıllı, biraz fazlaca kendine güvenli ve yakışıklı stajyeri Amerikalı Oliver (Armie Hammer) ile o yaz kozasından çıkacağı belli olan evin müzik dehası 17 yaşındaki oğlu Elio üzerinden kurulan hikaye Nietzsche’nin 150 yıl önce önerdiği gibi "dönemin rastlantısal ahlakını Ebedi Yinelenme’ye uygun olarak yıkmaya" başlıyor. Sınırları, doğruyu/yanlışı, hayatın normal akışını belirleyen yapıyı; her şeyi baştan düşündürmeyi amaçlıyor. Armie Hammer filmin uyarlandığı kitaptaki Oliver’ı oynamak için oldukça yaşlı, ancak Oliver ile Elio arasındaki yaş farkını arttırmanın filmi güçlendirdiği de iddia edilebilir.
İlginçtir; film en “devrimci” vuruşunu başroller üzerinden yapmıyor; beklenmedik bir biçimde yan rolleri – Elio’nun ailesini- kanal olarak kullanarak şaşırtıyor. Beni Adınla Çağır'ın, artık zamanı geçmiş kültürel barikatlara saldırısının epik bir yönü ya da herhangi bir görkemi de yok, “ben şimdi büyük iş yapacağım” demeden, olabildiğince yumuşak, sıcak ve mütevazı bir tavrı etkisini güçlendiriyor.
A Bigger Splash (2015) ve I am Love (2009) ile hatırlayacağınız Yönetmen Guadagnino'nun derinliği, müziği, karakterler arası kimyayı, çevreyi, hatta iklimi sonuna kadar kullanan canlı, aydınlık tarzı, Andre Aciman'in romanına dayanan kuvvetli hikaye ile bir uyum yakalamış. Guadagnino, aktarmak istediklerinden önemli bir kısmını izleyiciye göstermektense sinemanın kendine has gücünü kullnarak daha derinden duyumsatmaya çalışmış ve yılın en iyi işlerinden birini yaratmış. 02saat12dakika. filmekimi
Puan:
Puanlama, 10 üzerinden yapılmıştır ve tamamen kişisel tercihlere dayanmaktadır. Notun belirlenmesi için kullanılan kriterler tamamen keyfi bir biçimde oluşturulmuş ve bu kriterlerin ağırlıklandırılmasında da benzer bir metodoloji kullanılmıştır. Notlar nümerik değil, kategoriktir.
Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız.
Çok seslilik her zaman daha iyi!