Deri Ceket – Le Daim – Deerskin (2019)
Yönetmen: Quentin Dupieux
Oyuncular: Jean Dujardin, Adèle Haenel, Albert Delpy
Ödüller: Sitges F.F. - En İyi Film (Fantastik) (Aday)
Bence: Lastik (2010), Yanlış (2012) ve Realite (2014) gibi komedileriyle tanınan Quentin Dupieux yine sürrealizme göz kırpan bir absürt komediyle Cannes’da boy gösterdi. Karısıyla ayrılık eşiğindeki George, orta yaş krizini aşmak ve kaybeden karakterinden sıyrılmak için kendisine 7.500 Euro’ya dandik bir retro deri ceket alıyor. Bu deri ceket ve ona sahip olmakla ilgili kendine ve cekete dönük bir takıntı geliştiriyor. Ceketin satıcısı George’a ceketin yanında bir el kamerası hediye ediyor. Arabasıyla vardığı rastgele bir kasabadaki rastgele barın barmaid’i Denise ile kimin kimi manipüle ettiği ya da ortada bir tür iki kişilik delilik (folie a deux) durumu olup olmadığının belli olmadığı bir ilişkiye girerler.
Deri ceket, anlam arayışı, değerler ve sinemanın kendisi üzerine bir kara komedi... Filmin tüm mizahının yanında temel olarak tartıştığı şu: Modernizm sonrası zeminsizliğimizde, her türlü değerin ancak George’un cekete verdiği değer kadar anlamı var. Aksini düşünen de George kadar büyük bir yanılsama içinde ya da - belki yine George gibi- kendini kandırmayı tercih ediyor. Bu dünyanın bir laneti olarak anlam arayışı ya ölene kadar sürecek ya da bir noktada vazgeçecek ve buldum diyerek kendi yanılgısını yaratacak veya hazır kitlesel bir yanılgının içine düşecek. George’un sonra sonra geliştirdiği ceket giyen tek kişi olma takıntısı ve cekete karşı geliştirdiği antropomorfist (insan biçimci) tavır hem mizah damarına alan açıyor hem değerler tartışmasını fanatizme genişletiyor.
Komedisinin tonu tatlı ve mizahı zeki ama filmin bir temel sorunu var: Deri Ceket’in öyküsü bir kısa filmin içini ancak doldurabilir... Böyle olunca filmin kaderi ya zaman zaman sündürülmek ya da saman alevi gibi yanıp sonra akbaba gibi aynı şeyin üzerinde dönmeye başlamak... Dupieux ikincisini seçmiş; film söyleyeceğini söyleyip fikri anlamda hızla tükeniyor - elinde sadece Dupieux’nun absürt mizahından parodiler kalıyor. Filmin finali de temel tartışmasıyla ilgisi olmayan alelade bir komiklikle bağlanıyor, zaten Deri Ceket o zamana kadar söyleyebileceği her şeyi söylemiş. (Fransa Yapımı, 1 saat 17 dakika)
Puan:
Puanlama, 10 üzerinden yapılmıştır ve tamamen kişisel tercihlere dayanmaktadır. Notun belirlenmesi için kullanılan kriterler tamamen keyfi bir biçimde oluşturulmuş ve bu kriterlerin ağırlıklandırılmasında da benzer bir metodoloji kullanılmıştır. Puanlar, kategoriktir.
Fragman
Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız.
Çok seslilik her zaman daha iyi!
