Kadın Affetmez - The Beguiled (2017)
Yönetmen: Sofia Coppola
Yıldızlar: Nicole Kidman, Kirsten Dunst,Colin Farrell
Ödüller: Cannes F.F. - En İyi Yönetmen,
Bence: Ağır erkek egemen diliyle 1971 yapımı Don Siegel The Beguiled’ının tekrar-yapımını bu defa kadın gözüyle Bir Konuşabilse (Lost in Translation – 2003) ve Masumiyetin İntiharı’nın (The Virgin Suicides - 1999) yönetmeni Sofia Coppola yönetiyor. İki film de ana hikayesini Thomas Cullinan’ın romanından alıyor; Amerikan İç Savaşı sırasında bir Kuzeyli Onbaşı bacağında “bir at nalı yapacak kadar çok şarapnel” ile yaralı bir halde cepheden kaçar ve Güneyli kızlar için bir ufak yatılı okul gibi kullanılan malikanenin arazisine kendini atar. Öğretmenler ve okulun sahibi dahil 7 bekar kadın ve kız çocuğu Kuzeyli askeri Güney ordusuna teslim etmek yerine tedavi etmeye karar verirler. Siegel’ın, baş rolünde Clint Eastwood’u gördüğümüz filminin aksine Coppola filmin namlusunun ucuna bu defa Onbaşı yerine kadınları koymuş ve tabii bu perspektif değişimi filmi 1971’deki babasından çok çok uzağa savurmuş.
Kristen Dunst, Collin Ferrel ve Nicole Kidman’ın başrollerde yer aldığı filme tonunu veren oyuncu -cebinde bir dolu marifetle Dunst veya nükteli ve yaratıcı Ferrell yerine- donuk ve mesafeli Kidman. Kadınlar arası kıskançlıklar ve bastırılmış arzunun savurduğu karakterler, değişen öncelikler, yaşamını kurtarmaya çalışırken fazlasına (şehvete) da hayır demeyecek erkek oportünizmi filmi yürüten ana hatlar. Kadın Affetmez’in fragmanını izlemeyin; çok fazla şey söylüyor ve filmin zaten öyle fazla sayıda olmayan şapkadan çıkacak tavşanlarını açık ediyor.
Filmle ilgili en iyi şeyler Coppola’nın Güney’in doğası ve kadınlara ait iç mekanın yumuşaklığıyla, kapıdaki savaşın yırtıcı ve kırıcı sertliğini birbirine çarptırıp yarattıkları - kendisine Cannes'dan En İyi Yönetmen Ödülü kazandırdı- ve biraz Kristen Dunst... Ancak filmin sorunları büyük; öncelikle filmin yapmaya çalıştığı oyunun işe yaraması için izleyicinin Ferrell’ın canlandırdığı Onbaşı McBurney karakteri ile aşk-nefret ilişkisine girip salınması gerekiyor; ancak senaryo da, yönetim de, oyunculuk da bunu sağlamaktan uzak… Farrell’ın oyunculuk bohçasında, karakterinin zaman zaman bürünmesi gereken eski usul maço tehditkar tavır yok. Coppola'nın; Kidman’ın filme yaydığı iç bayıcı tonu dengelemek için ne Dunst’ı, ne Ferrell’ı kullanmaması da filmi yormuş. filmekimi
Puan:
Puanlama, 10 üzerinden yapılmıştır ve tamamen kişisel tercihlere dayanmaktadır. Notun belirlenmesi için kullanılan kriterler tamamen keyfi bir biçimde oluşturulmuş ve bu kriterlerin ağırlıklandırılmasında da benzer bir metodoloji kullanılmıştır. Notlar nümerik değil, kategoriktir.
Fragman
Not: Ben izlemenizi önermem - fazla spoiler içeriyor.
