Kadın Düşmanları - The Mysogynists (2017)

Yönetmen: Onur Tükel

Yıldızlar:  Dylan Baker, Jamie Block, Christine M. Campbell

Bence:  Kadın Düşmanları, Amerikan siyasetini ve toplumunun siyasi iklimle olan ilişkisini diline dolayan, tek mekanda geçen bir komedi… Filmin yazar-yönetmeni Onur Tükel, siyasetin kendisinden ziyade; kendini bir kampa bağlayıp o kampın retoriğini hemen içselleştiren, fanatikleşmeye meyilli bireysel,  kampının basma kalıp argümanlarının neferi olmaya teşne Amerikan bireyini tefe koyuyor.… Filmde, bireyin politik olarak fanatikleşme sürecinin, hangi kampta olduğundan da, nedenlerinden de bağımsız olduğu fikrini de gömülmüş. Onur Tükel, ABD'deki siyasi tartışma bataklığına ister idealist saiklerle girilsin, ister menfaat bekleyerek sonunda varılan noktanın irrasyonellikte birbirinin aynı olduğunu iddia ediyor.

Kadın Düşmanları, Trump’ın 2016 seçimlerini kazandığı gece boyu sürüyor ve hemen hemen tamamı bir otel odasında geçiyor. Filme giren her karakter belli bir politik görüşü temsil ediyor ve o görüşün klişelerini, tutarsız argümanlarını izleyiciye dalga geçmesi için sunuyor. En karikatürize karakter Trump destekçisi bir kadın düşmanıyken, Tükel diğer kampların saçmalıklarını ve tutarsızlıklarını da atlamayarak tarafsız kalmayı tercih etmiş. Mesela; Demokrat partililerin, seçim süreci boyunca Trump’ın seçim sonuçlarına saygı göstermesi gerektiğini bağırırken, Trump adil bir şekilde kazanınca sonucu kabul etmeyip sokaklarda gösteriler yapmalarını; her şeyden statükoyu sorumlu tutup, çözümü de statükodan beklemeleriyle dalga geçiyor. Filmde makulü temsil eden kocasıyla tartışan liberal kadın adamın en ufak itirazını mensplainning'e (erkeklerin kadınlara üsten bakarak cinsiyetçi bir tavırla yaptığı açıklamalar) bağlayarak adamı susturmasıyla, siyaseten doğruculuğun yarattığı diyalog ortamını zehirlemesiyle güzel güzel dalga geçiyor.

Muhafazakar-beyaz milliyetçi; demokrat partili-liberal; sosyal demokrat-liberal sol kampı temsil edenler aralarında tepişirlerken aslında bağırışlar arasında pek de sesi çıkmayan gezgin, kararsız, kampsız Amerikalıları temsil eden Baxter'ı (Jamie Block) iknaya çalışıyorlar. Baxter'ın kamplar arası hareketliliği, argümanlar için bir çarpışma zemini yaratıp filme fikri bir dinamizm kazandırmış. Baxter bazen liberal kamp tarafından yakalanıyor ancak kısa sürede liberalin siyaseten doğruculuğuyla kımıldayamaz hale gelip oradan kaçıyor, Trump kanadına yanaştığında ise başına hep olmadık dertler açıyor. 

Filmin sembolizmi sağlam, karakterleri yerli yerine oturuyor ve her şeyle dalga geçmeye hazır sarkastik tonu tutarlı ve eğlenceli; ancak konu hikayeyi bağlamaya gelince Tükel filmin kalanıyla örtüşmeyen bir oyun deniyor. Tükel’in hiç bir tarafa eyvallahı olmadan attığı taşlar, taraf olanlar için kendi kamplarına haksızlık yaptığını düşündürecektir. Trump-sever kadın düşmanı Cameron'ın (Dylan Baker) başta eğlenceli gelen marazi tonu, aynı yoğunlukta filmin sonuna kadar korununca bir noktadan sonra izleyici için biraz asap bozucu hale gelebiliyor. Yine de Kadın Düşmanları fikri bir derinliği olan bir komedi filmi ve hiçbir anında sıkmıyor ve attığı taşlar yerini öyle ya da böyle buluyor. 01saat25dakika. 20. Randevu Film Festivali

Puan:

Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız. 

Çok seslilik her zaman daha iyi! 

Bonus: