Oda 212 – Chambre 212 – On A Magical Night (2019)

Yönetmen:  Christophe Honoré

Oyuncular:Chiara Mastroianni, Benjamin Biolay, Vincent Lacoste

Ödüller: Cannes F.F. - Belirli Bir Bakış En İyi Kadın Oyuncu

Bence: Oda 212’den farklı bir perspektiften de olsa yine ilişkiler üzerine düşünen Sorry Angel (2018)’ın yönetmeni Christophe Honoré  bu defa bir evlilik buhranını geçmişi yeniden düzenleyerek aşılabilmenin yöntemlerini soruşturuyor. Dün kurulan ve dün çalışan, bugünün atmosferinde bozulan bağların nasıl güncellenebileceği üzerine düşünüyor. Yumuşak bir atmosfer içinde monogami, bağlılık ile sadakat ilişkisi üzerine çok ciddileşmeden ve konusu ettiği sorunları büyük meselelere dönüştürmeden tartışıyor. Benzer filmler kurgulanırken daha yakın zamana kadar çoğunlukla ya sadakatsiz taraf erkek tarafı olur ya da kadınsa filmler bir noktada bu yeminini bozmuş kadını acımasızca cezalandırırdı. Sinema Fransız empresyonist sinemasından beri filmler hemen hep aldatılan adamların yanında, kadınlardan daha sıkı dururlardı. Oda 212’de evlilik boyu sıkı sadakati erkek tarafında, bol kaçamağı kadın tarafında görüyoruz.

Maria karakteriyle Chiara Mastroianni’nin iyi performansına rağmen odalara sıkışmış filmin teatral bir havası var. Filmin senaryo ile ilgili sorunları olduğundan bahsetmek gerek; film evrenini kurduktan sonra yürüyecek alan bulamamış ve söyleyeceklerini saman alevi gibi izleyici üstüne attıktan sonra pek çok yerde patinaj yapıyor – Maria’nın eşi Richard’ın gençlik aşkı Irene üzerinde film çok uzun duruyor, kapattığı gibi gözüken konuları bir cümle eklemek için tekrar tekrar açıyor. Film orta metrajdan kurtulmak için sağını solunu sarkıtıyor.

Oda 212, kılıç çekmiş Napolyon ile özdeşleştirdiği, güçlü ve kendine güvenen kadın imajının tepe noktasındaki Maria ile açılıyor. Maria’nın kendine dönük, sadece kendine bakan hayatı kocası Richard’ın onun sadakatsizliğini öğrenmesi ve boşanmayı bir olasılık olarak masaya koymasıyla yerinden oynuyor. Maria, düşünmek için geceyi sokağın hemen karşısındaki otelde geçirmeye karar veriyor.  Burada film sürreal bir nitelik kazanıyor; başta Richard’ın 20’li yaşların başında tanıştıkları dönemdeki hali ve diğer tüm sevgilileri olmak üzere geçmişindeki insanlar Maria’yı otel odasında ziyaret ediyorlar. Henüz tüm bunlar Maria’nın zihninde geçmişi ile hesaplaşmasının bir canlandırması mı yoksa film tamamen gerçek üstü bir hüviyete mi bürünüyor belli değil. Filmin sonuna kadar da belli olmayan bir geçmişin hayaletleriyle mücadele filmi sürüklüyor.

Puan:

Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız. 

Çok seslilik her zaman daha iyi!