Sessiz Bir Yer – A Quiet Place (2018)

Yönetmen: John Krasinski

Yıldızlar: Emily Blunt, John Krasinski, Millicent Simmonds

Bence: Sessiz Bir Yer; korku türünün kolayca düşülen tuzaklarından azade; hem janrın tarihinden beslenen, hem yepyeni oyunlar kullanan, basit-duru dinamikler üzerine kurulmuş özgün ve akıllı bir korku-gerilim filmi… Bryan Woods ve Scott Beck’in hikayesinden uyarlanan film, sessizliğin tekinsizliği ve sürpriz etkisine açık doğasını kullanarak izleyiciyi filmin içine alıyor. Office dizisinde Jim Halpert rolüyle ünlenen John Krasinski, bir yandan Emily Blunt ile baş rolü paylaşırken, bir yandan üçüncü uzun metrajlı filmiyle yönetmen koltuğunda oturuyor. Krasinski; aile dramını korku türüne üstüne sararak; gerilimin yaratacağı duygusal tepkileri çeşitlendirmeye ve korku etkisini aile üzerinden özdeşleşmeler yaratarak güçlendirmeye çalışmış. Hikaye; Fiziksel olarak Alien (1979) serisindeki çoğu sinema izleyicisinin bilinç altına kazınmış yaratıkları hatırlatan, sese tepki veren ve kör mahlukların hüküm sürdüğü bir post-apokaliptik dünyada geçiyor. Kransinski, dram kanalını Portland kırsalında bir çiftlik evinde, kendilerine ses çıkartmayan bir hayat kuran aile biri üzerinden kurarak filmini boyutlandırmış. Dramatik kurgusunun gücü ve uygulamadaki başarısı ile Sessiz Bir Yer izleyiciye nefesini tutturmayı başarıyor; bu noktada Emily Blunt’un oyunculuğunun filme katkısını da atlamamak gerekir.

Krasinski; eski usul canavarlar, eski usul gerilim yükseltme yöntemleri, jump-scare/zıplatarak ürkütmek gibi korkutma yöntemleri gibi geleneksel korku sinemasından ögelere yer vermiş, ancak filmin esas silahı sessizliğin gerilimi; bu sessizlikte tüm araçların etkisini güçlenmiş. Taze bir atmosferde, nostaljik yöntemleri yenilikçi olanlarla bir araya getirerek kullanmış ve bu harman çalışmış. Çok özgün olmasa da sessizlikte atmosferi hızla dönüştürebilen müzikler ve filmin teknik gücü hep beraber son zamanların iyi korku filmlerinden birinin ortaya çıkmasını sağlamış. Özellikle  korku kanalı çok iyi çalışıyor. Dram kanalı her ne kadar korku kanalının izleyiciye daha kolay ulaşması için üzerine düşene yapmış olsa da, kendi içinde sorunlu...

Öncelikle filme sarılan dram çok muhafazakar; cinsiyet rolleri olsun, ailenin kutsallığının devamlı izleyici boğazına sokulması olsun Sessiz Bir Yer uzun zamandır gördüğüm en ağır muhafazakar hikayelerden birine sahip… Bu tavır daha ilk sahneden başlıyor; daha ilk tehlikede anne Evelyn (Emily Blunt) çaresizce kendini yere atarken, baba Lee’nin (John Krasinski) aileyi korumak için tehlikenin kalbine koşuyor ve bu koruyup kollayan adam, saklanıp direnen kadın ve çocuklar seçimi film boyu devam ediyor. İşler iyi giderken de gündelik işler geleneksel cinsiyet rolleri üzerinden dağıtılmış. Çocuklarla ebeveyn ilişkileri arasında da aynı muhafazakar tavra rastlanıyor; büyük kız tüm ısrarına rağmen ava katılamazken, evde kalmak isteyen küçük erkek kardeş zorla babasıyla ava gidiyor – çünkü sonra büyüyünce annesini koruyacak. Drama boyutundaki ikinci diken; filmin, Hollywood’un (ABD’nin) çocuk nefretine ortak olması; çocuklara irrasyonel ve/veya uyumsuz yetişkinlermiş gibi roller verip onları sorunların kaynağı haline getirme dalgasına katılmış.

Bir uyarı; film çoğunlukla çok sessiz ve filmde ses kurgusu üzerinden çok önemli bir kanal var – lütfen, Sessiz Bir Yer’i patlamış mısır vb. ses çıkartan yiyecekler ile izlemeyin. Çevrenizin asabını bozarsınız. Zaten gürültü çıkartan yiyeceklerin sinema salonunda bence hiçbir zaman yeri yok. İnsanların çevresindekileri, çatır çutur mısır yiyerek göz göre göre rahatsız etmesini anlayamıyorum. 01saat30dakika

Puan:

Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız. 

Çok seslilik her zaman daha iyi!