Sicario: Day of the Soldado (2018)

Yönetmen: Stefano Sollima 

Yıldızlar: Benicio Del Toro, Josh Brolin, Isabela Moner 

Bence: Serinin ilk filmi Sicario (2015), sıradışı protagonist-antagonist dinamikleri içeren güçlü olay örgüsüyle (bknz. Bonus); içinden çıktığı Hollywood’un kalıplarını dışlayıp yeni oyunlar sunmasıyla; film boyu ton ve ritmi maestro gibi yöneten -benim de favori yönetmenlerimden- Denis Villeneuve’ün  yönetmenliği ve Emily Blunt - Josh Brolin - Benicio Del Toro’lu oyuncu kadrosunun güçlü performanslarıyla son dönemde aksiyon-drama türünün referans verilen örneklerinden biri olmuştu. Günümüz kurmacaları, postmodern duruma uygun olarak; bütünden kopuk, kişisel-öznel ve ayrık parçalarla uğraşan hikayelere meylederken, Sicario, bütünle ilgilenen ve içinde debelendiğimiz büyük yapının kendisi üzerine konuşmaya çalışan, kapladığı alanı büyük olan bir filmdi.

Serinin ikinci filmi Sicario: Day of the Soldado’nun yönetmen koltuğunda bu defa Suburra (2015)’dan hatırlanacak Stefano Sollima var. Sollima ve senaryo yazarı Taylor Sheridan, seriyi Villeneuve’ün bıraktığı yerden alıp yumuşak inişle bildik aksiyon-dramalar ana akımına yaklaştırmışlar. Zaten, güçlü yönetmeni Villeneuve’ü ve ilk filmin ağırlık merkezi Blunt’ı kaybeden seri, odağını büyük hikayeden/yapıdan uzaklaştırıp daha öznele/küçük hikayelere çevirmiş. Sollima ve Sheridan, gidenlerin artlarında bıraktıkları deliklerden fazlaca korktukları için ana akımın alışıldık formüllerine yönelmişler ve filmin ana ekseni ile  izleyici arasındaki bağı öznel ikili ilişkiler üzerinden kurmuşlar. Bu hamle, sıkı bir miras ile elini yükselten açabilen Sicario: Day of the Soldado’yu bir ölçüde sıradanlaştırmış.

Sicario: Day of the Soldado’nun ilk yarısı aksiyon ya da dram üzerinden değil gizem üzerinden yürüyor; ilk yarı boyu Sollima’nın vidayı yavaş yavaş sıktığı sekansların sonu kısa, hızlı ve vahşi sahnelerle sona eriyor. İkinci yarısında film karakter değiştirerek olay örgüsü içinde tempo kazanmaya, mesafe kat etmeye başlıyor ve ikinci bölüm ile film bir bildik bir aksiyon-drama birlikteliğine dönüşüyor. Ayrıca ikinci bölüm kimi iyi çalışan, kimi tam yerli yerine oturmamış çok sayıda kırılma içeriyor. Burada tıkanıkların temel sebebi kayıplarının farkında olan devam filminin seviye düşmemek için senaryosuna ve kırılmalara aşırı yüklenmesi… Halbuki ilk film yöneldiği alan ve uğraştığı büyük konulara güvenerek soğuk kanlılığı koruyabilmişti ve izleyiciyi kendine bağlayabileceğine olan inancıyla daha özgüvenli bir doğaya sahipti. Sollimma’nın filminde olay örgüsündeki kırılmaların tamamını filmin iç dinamikleriyle oluşamayınca dinamiğinin dışından “Deus ex machina” hamleler kullanılmış. Yani, deyim yerindeyse boşluklar, zıplamalarla örtülmeye çalışılmış.

Sicario (2015) de belli bir ölçüde muhafazakardı ancak Sicario: The Day of the Soldado,  muhafazakarlığa seviye atlatmış. O kadar ki; filmdeki Amerikalılar ile diğer uluslardan olanlar farklı türden canlılar gibi... İzleyici filmin özüne inmek istiyorsa,  filmi bulandığı Amerikan patriotizmi sosundan temizlemek durumunda.

İlk filmde işi “kitabına göre yapmak” için sivil ölümleri göze alan Kate Macer (Emily Blunt) karakteri ikinci filme taşınmayınca, freni kalmayan Amerikalı yetkililer(!) - reaktif bir biçimde olsa da - ileri derecede acımasızlaşmışlar. Filmin başında ortaya önemli bir soru çıkıyor? Bu acımasızlık, Ortadoğu’da ve Orta Güney Amerika’daki Amerikan yöntemlerine yönelik bir eleştiri mi? Yoksa filmin resmi ve kültürel söylemle bağdaşmayan Amerikan yöntemlerini izleyici gözünde normalleştirmeye yönelik bir tavır mı? Benim film sonunda cevabım normalleştimeye yönelik olduğu yönünde...

Sollima’nın Sicario’su başarılı ve taze ilk filmden uzaklaşsa da; son tahlilde oyunculuk performansları ve -hıçkırıkları olsada- sinematografik dilbilgisine sıkı sıkıya bağlı yönetimi ve sade ama etkili tonuyla yine de ortalama üstü bir aksiyon-drama. Türü sevenler ve ilk Sicario’yu severek izleyenler salondan çok da mutsuz ayrılmayacakladır.

Puan:

Siz ne Düşünüyorsunuz? Filmle ilgili tartışma sayfasına ulaşmak için tıklayınız. 

Çok seslilik her zaman daha iyi!

Bonus: