Nietzsche, Ebedi Dönüş, Deleuze, Güç İstenci, Aristokrasi ve Naziler Üzerine

Bengi Dönüş (Sonsuz Dönüş, Ebedi Dönüş) üzerine bir seminerde Nietzsche’nin aristokrasi yanlısı olduğunu ve “güç istenci” derken aslında - tıpkı Nazilerin onu yorumladığı gibi - gücü isteme, hakimiyet kurma olarak demek istediğini - böyle okunabilecek yazıları olduğunu - ve bu nedenlerle de Deleuze’ün Nietzsche’nin Bengi Dönüş’ü üzerine yaptığı yorumun* yanlış olduğu üzerine kurulan eleştiriye cevabımı sizlerle paylaşmak istedim. (Biraz dağınık başlıyor ama tekrar çekmek istemedim. Bıraktım dağınık kalsın). Sizlere seslenirken ilk kez yazı dışında bir aracı kullanıyorum , umarım devamı gelir. Böyle kısa kısa… Ama hala yazı benim için en değerlisi.

*aşırı özet: “Bengi dönüş aynının sonsuz bir tekrarı değil, olumlananın geri dönüşüdür; güç istencinin gücü istemekle bir ilgisi yoktur, o etkin kuvvetleri tepkisel kuvvetlerden ayırmaya yarayan bir seçim ilkesidir. Deleuze, güç istenci anlayışıyla, bengi dönüşü kendisini çeşitlilikte ve farklılaştıranda ifade eden oluş olarak tasarlar; ebedi dönüş, özdeş ve aynı olanın süregelen bir tekrarı değil, farkın ve onun yeniden üretiminin tekrarı haline gelir. ”